Kız, evden çıkarken daha şık olan ince montunu aldı. Hatta görünüşüne sağlığından daha çok değer verdiği için, reflü ilacını da almadı çıkarken. Evi terk etti. İşine gitti ya da okuluna, ya da siz nereye gittiğini düşünmek istiyorsanız. Gittiği yerde montunu askıya astı ve her gün ne yapıyorsa onu yapmaya başladı.
Vakti geldiğinde dışarıda yemek yemeye karar verdi kız. Askılıktan montunu aldı. Bol tüylü ağır montuydu bu. Dışarı çıktı ve artık soğuk, daha az soğuktu onun için. Sıkça gittiği restoranda masalardan birine oturdu. Çantasını açtı ve ilaçlarını buldu çantada. Aldı ilacını, yemeğini sipariş etti ve beklemeye başladı.
Beklerken gözleri ona takıldı. Karşısında duruyor gülümsüyordu işte. Tanrım! Yani kızın tanrısı! O kadar yakışıklıydı ki! Sonuçta çocuk oturdu masaya, güzel bir tesadüftü bu. O da yiyecek bir şeyler söyledi ve yemek boyunca kıza iltifatlar etti.
Çocuk onu çok daha güzel bir yere götüreceğini müjdeledi kıza. Öncesinde lavaboya gitmek için izin istedi, kalktı. Çok daha güzel bir yer mi? Kız çocukla nereye istese giderdi zaten. Ama gidemedi. Çünkü lavabodan hiç dönmedi çocuk. Sonsuza kadar bir daha çıkmadı kızın karşısına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Söyleyecek sözün varsa sen de paylaş.